Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

ΠΕΤΥΧΑΝ ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΤΗΛΕΜΕΤΑΦΟΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ!



Ολλανδοί επιστήμονες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ακριβή τηλεμεταφορά κβαντικών πληροφοριών σε απόσταση τριών μέτρων. Αν και το επίτευγμα απέχει ακόμη πολύ από τη διάσημη φράση «Διακτίνισέ με, Σκότι!» της σειράς «Σταρ…

Τρεκ», αποτελεί ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Αρκετοί επιστήμονες θεωρούν πλέον ότι κάποτε θα καταστεί εφικτή η τηλεμεταφορά ολόκληρων ανθρώπων από το ένα μέρος στο άλλο. Προς το παρόν πάντως -και για αρκετό ακόμη καιρό- θα πρέπει να αρκεστούμε στην τηλεμεταφορά κβαντικών πληροφοριών.
Το όφελος θα είναι η δημιουργία του «κβαντικού διαδικτύου», που θα διασυνδέει αστραπιαία εξίσου γρήγορους κβαντικούς υπολογιστές. Ακόμη πιο άμεσα, προτού υλοποιηθεί το κβαντικό διαδίκτυο, η τηλεμεταφορά κβαντικών δεδομένων θα καταστήσει πιο ασφαλής από τους «ωτακουστές» τις σημερινές επικοινωνίες, καθώς η μετάδοση κβαντικών δεδομένων θεωρείται 100% ασφαλής (θεωρητικά τουλάχιστον).
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόναλντ Χάνσον του Ινστιτούτου Νανοεπιστήμης του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Ντελφτ (ενός εκ των κορυφαίων ευρωπαϊκών πολυτεχνείων), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και τη βρετανική «Τέλεγκραφ».
Ο Χάνσον δήλωσε ότι οι νόμοι της Φυσικής δεν απαγορεύουν την τηλεμεταφορά μεγάλων αντικειμένων, άρα και ανθρώπων. Όπως είπε, κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον δεν αποκλείεται οι άνθρωποι να διακτινίζονται ακόμη και στο διάστημα.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η τηλεμεταφορά αφορά κατά βάση την κατάσταση ενός σωματιδίου. «Εφόσον πιστεύει κανείς ότι δεν είμαστε παρά μια συλλογή ατόμων συνενωμένων με ένα συγκεκριμένο τρόπο, θεωρητικά φαίνεται δυνατό να τηλεμεταφέρουμε τους εαυτούς μας από το ένα μέρος στο άλλο. Πρακτικά, κάτι τέτοιο θα είναι πολύ απίθανο, αλλά το να πούμε ότι ποτε δεν θα γίνει, αυτό θα ήταν επικίνδυνο. Δεν θα το απέκλεια, επειδή κανείς θεμελιώδης φυσικός νόμος δεν το εμποδίζει. Αν όμως συμβεί ποτέ, θα είναι στο μακρινό μέλλον», δήλωσε ο Χάνσον.
Οι ερευνητές έδειξαν, με το νέο πείραμά τους, ότι είναι δυνατό να τηλεμεταφερθούν (και μάλιστα με αξιοπιστία 100%) πληροφορίες, κωδικοποιημένες σε υποατομικά σωματίδια, ανάμεσα σε δύο σημεία που απέχουν τρία μέτρα. Η τηλεμεταφορά βασίζεται στο μυστηριώδες φαινόμενο της κβαντικής «εμπλοκής» ή κβαντικού «εναγκαλισμού», κατά την οποία η κατάσταση ενός σωματιδίου επηρεάζει αυτόματα την κατάσταση ενός άλλου μακρινού σωματιδίου (κάτι που καθόλου δεν άρεσε στον Αϊνστάιν, επειδή δεν μπορούσε να το εξηγήσει).
Στο ολλανδικό πείραμα χρησιμοποιήθηκαν «εναγκαλισμένα» ηλεκτρόνια παγιδευμένα μέσα σε κρύσταλλο διαμαντιού σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία. Οι ερευνητές πέτυχαν την τηλεμεταφορά τεσσάρων διαφορετικών καταστάσεων των υποατομικών σωματιδίων, που η κάθε μία αντιστοιχούσε σε μια μονάδα κβαντικής πληροφορίας (qubit) – κατ» αντιστοιχία των συμβατικών δυαδικών μονάδων ψηφιακής πληροφορίας (bit).
Ένας βασικός στόχος των επιστημόνων είναι να δημιουργήσουν έναν ισχυρό κβαντικό υπολογιστή, που θα μπορεί να δουλεύει με έναν μεγάλο αριθμό «εναγκαλισμένων» κβαντικών μονάδων πληροφοριών (qubits), κάτι που όμως ακόμη δεν έχει καταστεί εφικτό.
Οι επιστήμονες του Ντελφτ σχεδιάζουν, τον Ιούλιο, μια πολύ πιο φιλόδοξη τηλεμεταφορά σε απόσταση 1.300 μέτρων στο χώρο του πανεπιστημίου. Συνολικά σε όλο τον κόσμο, πέντε έως έξι επιστημονικές ομάδες ανταγωνίζονται για το ποιά θα πετύχει πρώτη την κβαντική τηλεμεταφορά σε μεγάλες αποστάσεις, ίσως και με ταχύτητα μεγαλύτερη και από του φωτός. Και έτσι, μεταξύ άλλων, να κάνουν τα κόκαλα του Αϊνστάιν να τρίζουν για τα καλά.
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ, Παύλος Δρακόπουλος

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

ANCIENT ALIENS - Φύλακες άγγελοι & παρατηρητές (greek subs)



Όρος Σόδομα, Ισραήλ. Μια στήλη ορυκτού άλατος, γνωστή ως "γυναίκα του Λωτ" αγναντεύει από ψηλά το νοτιοδυτικό τμήμα της Νεκράς θάλασσας κοντά στην υποτιθέμενη θέση των βιβλικών πόλεων Σόδομα και Γόμορρα. Τόσο στη Γένεση όσο και στο Κοράνι οι άγγελοι έφτασαν εδώ για να προειδοποιήσουν τον ανηψιό του Αβραάμ, τον Λωτ ότι ο θεός θα εξαπέλυε τον τρόμο στον κόσμο. Ο άγγελος είπε τελικά στον Λωτ: "Αν δεν έρθετε μαζί μου, δεν μπορώ να σας βοηθήσω πια". Μοιάζει σαν αντίστροφη μέτρηση που ούτε ο άγγελος δεν μπορούσε να σταματήσει. Έτσι έφυγαν μαζί του και μετά ακολούθησε το χάος και η καταστροφή. Η γυναίκα του κοίταξε πίσω και μετατράπηκε σε στήλη άλατος. Εφόσον η θεωρία μας λέει ότι οι άγγελοι ήταν εξωγήινοι αυτό σημαίνει ότι οι εξωγήινοι συντάσσονταν με ορισμένους ανθρώπους. Οι άγγελοι η οι εξωγήινοι παρανέβαιναν στην ανθρώπινη εξέλιξη; - See more at: http://anekshghto.blogspot.gr/2013/07/blog-post_7207.html#sthash.4NLuXZsn.9422UdXU.dpuf

Ρωσία: το μυστήριο του δάσους του Ryazan ΒΙΝΤΕΟ

Ένα μυστηριώδες μέρος, ένα δάσος που βρίσκεται περίπου 200 χιλιόμετρα νότια της Μόσχας - κοντά στο Ryazan.
Όλα συμβαίνουν σε ένα δάσος που καλύπτει μια μικρή επιφάνεια όπου τα δέντρα μεγαλώνουν με καμπύλες με έναν ασυνήθιστο τρόπο. Οι ερευνητές των περίεργων φαινομένων είναι πεπεισμένοι ότι το φαινόμενο αυτό οφείλετε σε μία υπερφυσική δύναμη.

Οι ντόπιοι αποκαλούν αυτό το μέρος μεθυσμένο δάσος. Αυξήθηκε σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, 50-60 χρόνια, ενώ τα πρώτα χρόνια υπήρχε μία μόνο βελανιδιά. Η παραξενιά δεν τελειώνει εκεί. Στο μεθυσμένο δάσος δεν μπορεί να αναπτυχθούν τα χόρτα και δεν υπάρχουν πουλιά, ενώ μόνο λίγα μέτρα μακριά από το περίεργο αυτό μέρος ανθίζει αφειδώς το γρασίδι και το κελάηδισμα των πουλιών.
Είναι επίσης περίεργο το γεγονός ότι σε αυτό το μέρος μόνο τα κωνοφόρα δέντρα έχουν ένα ασυνήθιστο καμπυλωτό σχήμα, ενώ τα υπόλοιπα είδη μεγαλώνουν φυσιολογικά.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η πιθανότερη εκδοχή για την προέλευση του φαινομένου είναι η παρουσία μίας γεωμαγνητικής ανωμαλίας της οποίας η φύση αυτών των τομέων και πηγών ενέργειας δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή λέει ο Αλέξανδρος Gavrilov, διευθυντής του τοπικού εθνογραφικού μουσείου.


Το κρυφό πείραμα της Ρωσίας


Μια συγκλονιστική ιστορία για το κρυφό πείραμα της Ρωσίας. Είναι πραγματικά απίστευτο το τι μπορεί να συμβεί στον ανθρώπινο εγκέφαλο..
Ρώσοι ερευνητές στα τέλη της δεκαετίας του ’40 κράτησαν 5 άτομα άγρυπνα επί 15 μέρες χρησιμοποιώντας ένα αέριο που βρισκόταν ακόμα σε πειραματικό στάδιο. Κρατούνταν σε απομονωμένο περιβάλλον ώστε να ελέγχεται η συγκέντρωση του αερίου καθώς σε μεγάλες συγκεντρώσεις θα ήταν θανατηφόρο.
Υπήρχαν επίσης μικρόφωνα, και μερικά μικρά παράθυρα από πολύ χοντρό γυαλί το οποίο σου επέτρεπε να βλέπεις μέσα στο δωμάτιο, αλλά να φαίνεται σαν καθρέφτης από μέσα (σαν τα δωμάτια ανάκρισης αλλά πολύ μικρότερα σε μέγεθος και στρογγυλά) για επιπλέον παρακολούθηση. Μέσα στο δωμάτιο υπήρχαν βιβλία, τρεχούμενο νερό, τουαλέτα, κρεβάτια και αρκετό φαγητό για να αντέξουν για μήνες.

Οι κρατούμενοι ήταν πολιτικοί κρατούμενοι που κρίθηκαν εχθροί του πολιτεύματος κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Όλα έβαιναν καλώς τις πρώτες 5 μέρες, και οι κρατούμενοι δεν διαμαρτύρονταν καθόλου. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι τους υποσχέθηκαν ότι θα τους απελευθερώσουν αν έμειναν ξύπνιοι επί 30 μέρες συνεχόμενα. Οι συζητήσεις μεταξύ τους και δραστηριότητες τους παρακολουθόντουσαν συνεχώς και παρατηρήθηκε μία συνεχής συζήτηση περί τραυματικών εμπειριών που είχαν ζήσει στο παρελθόν και γενικότερα οι συζητήσεις τους άρχισαν να παίρνουν όλο και πιο σκοτεινή μορφή μετά από 4 μέρες.
Μετά από 5 μέρες άρχισαν να διαμαρτύρονται ότι συγκεκριμένα γεγονότα άρχισαν να τους δημιουργούν συμπτώματα παράνοιας. Σταμάτησαν να μιλάνε μεταξύ τους και άρχισαν να ψιθυρίζουν στα μικρόφωνα και στα μικρά παράθυρα-καθρέφτες. Περιέργως, πίστευαν ότι θα κερδίσουν την εύνοια των ερευνητών προδίδοντας τους συντρόφους-συγκρατούμενους τους. Στην αρχή οι ερευνητές νόμιζαν ότι αυτό οφειλόταν στο αέριο που ανέπνεαν για να μείνουν ξύπνιοι …
Μετά από 9 μέρες ένας από τους κρατουμένους άρχισε να ουρλιάζει. Περπάταγε πάνω-κάτω στο δωμάτιο και φώναζε με όλη του τη δύναμη επί 3 συνεχόμενες ώρες και τελικά μετά από τόση ώρα το μόνο που έβγαζε ήταν μικρά σκουξήματα. Είχε σκίσει τις φωνητικές του χορδές από την προσπάθεια.
Το περίεργο της υπόθεσης ήταν η απραξία των άλλων κρατουμένων στο ουρλιαχτό του συντρόφου τους. Απλά συνέχισαν να ψιθυρίζουν στα μικρόφωνα έως ότου και άλλος ένας κρατούμενος άρχισε να ουρλιάζει ασταμάτητα. Οι υπόλοιποι κρατούμενοι απλά άρχισαν να σκίζουν τα βιβλία και να κολλάνε τις σελίδες στα παράθυρα. Κάποια στιγμή τα ουρλιαχτά σταμάτησαν. Όπως και τα ψιθυρίσματα στα μικρόφωνα.
Αφότου πέρασαν 3 ακόμα μέρες, οι ερευνητές έλεγχαν τα μικρόφωνα κάθε ώρα για να βεβαιωθούν ότι λειτουργούσαν αφού δεν πίστευαν ότι δεν μπορούσαν να λαμβάνουν τίποτα με 5 άτομα μέσα στο δωμάτιο. Το πρωί της 14ης μέρας οι ερευνητές έκαναν κάτι που δεν ήθελαν να κάνουν μόλις σχεδίασαν το πείραμα:
Να χρησιμοποιήσουν την ενδοεπικοινωνία μέσα στο θάλαμο για να πάρουν κάποια αντίδραση από τους κρατουμένους αφού φοβόντουσαν για την κατάστασή τους. Ανακοίνωσαν ότι θα ανοίξουν τον θάλαμο για να ελέγξουν τα μικρόφωνα και τους διέταξαν να ξαπλώσουν στο πάτωμα αλλιώς θα τους πυροβολούσαν. Αν συνεργάζονταν, θα απελευθέρωναν έναν. (έτσι τους είπαν τουλάχιστον)
Προς έκπληξή τους άκουσαν από τα μικρόφωνα: «Δεν θέλουμε να μας ελευθερώσετε«
Οι ερευνητές και οι στρατιωτικοί που χρηματοδοτούσαν το πείραμα άρχισαν να συζητάνε για το αν θα ανοίξουν τον θάλαμο ή όχι. Τελικά αποφάσισαν να τον ανοίξουν τα μεσάνυχτα της 15ης μέρας.
Ο θάλαμος γέμισε αρχικά με καθαρό αέρα και το ειδικό αέριο έφυγε και αμέσως φωνές άρχισαν να ικετεύουν να βάλουν πάλι το αέριο. Ο θάλαμος ανοίχτηκε και στρατιώτες στάλθηκαν μέσα να φέρουν τους κρατουμένους. Κρατούμενοι και στρατιώτες άρχισαν να ουρλιάζουν. 4 από τους 5 κρατουμένους ζούσαν, αν και η κατάσταση τους μόνο ζωντανή δεν μπορούσε να θεωρηθεί.
Τα τρόφιμα μετά την 5η μέρα δεν είχαν αγγιχτεί. Υπήρχαν κομμάτια κρέατος από τα πόδια του νεκρού κρατουμένου χωμένα στη σχάρα στο πάτωμα που υπήρχε για να φεύγει το νερό, με αποτέλεσμα να έχει συσσωρευτεί μια μικρή στάθμη νερού και αίματος κάτω. Οι 4 «επιζώντες» είχαν σκισμένο δέρμα και μύες παντού. Τα κατεστραμμένα τους δάχτυλα έδειχναν ότι τα τραύματα είχαν γίνει με τα χέρια και όχι με τα δόντια, ενώ κατάλαβαν ότι τα περισσότερα τα είχε κάνει ο καθένας στον εαυτό του και όχι μεταξύ τους.
Όλα τα όργανα στην κοιλιακή χώρα των κρατουμένων είχαν βγει. Τα πνευμόνια. η καρδιά και το διάφραγμα είχαν μείνει στη θέση τους το περισσότερο δέρμα στον θώρακα είχε βγει, με αποτέλεσμα να φαίνονται τα πνευμόνια καθαρά. Τα όργανα που είχαν βγάλει ήταν ανέπαφα κάτω. Τα στομάχια τους έκαναν κανονικά πέψη, όχι φαγητό βέβαια, αλλά μέρη του ίδιου τους του σώματος που είχαν φάει πριν.
Οι περισσότεροι Ρώσοι στρατιώτες ήταν στις ειδικές δυνάμεις αλλά αρνιόντουσαν να ξαναμπούν μέσα να βγάλουν τους κρατουμένους. Ούρλιαζαν να κλείσουν το θάλαμο και να ξαναβάλουν το αέριο για να μην τους πάρει ο ύπνος.
Οι κρατούμενοι αντιστάθηκαν σθεναρά στους στρατιώτες που προσπάθησαν να τους βγάλουν από το θάλαμο. Ένας στρατιώτης πέθανε αφού του έσκισαν την καρωτίδα και ενός άλλου του έβγαλαν τους όρχεις με τα δόντια. Άλλοι 5 στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους τις επόμενες μέρες, όχι από τραύματα, αλλά επειδή αυτοκτόνησαν.
Μέσα στο χαμό ο σπλήνας ενός κρατουμένου έπαθε ρήξη και άρχισε να αιμορραγεί ακατάπαυστα. Οι ερευνητές προσπάθησαν να τον ναρκώσουν αλλά αυτό αποδείχτηκε αδύνατον. Του έδωσαν την δεκαπλάσια δόση μορφίνης από την κανονική αλλά αυτός ακόμα πάλευε σαν τρελός σπάζοντας τα πλευρά και το χέρι ενός γιατρού. Η καρδιά του δούλεψε για μερικά λεπτά, και σε όλη τη διάρκεια φώναζε συνέχεια «Και άλλο» ενώ σιγά-σιγά έμεινε σιωπηλός.
Οι υπόλοιποι 3 μεταφέρθηκαν σε ιατρική μονάδα, οι 2 εκ των οποίων που είχαν τις χορδές τους ανέπαφες, το μόνο που ζητούσαν ήταν και άλλο αέριο για να κρατηθούν ξύπνιοι.
Ένας κρατούμενος που βρισκόταν στην χειρότερη κατάσταση, εισήχθη στο χειρουργείο για να του βάλουν τα όργανα πίσω στη θέση τους. Δεν μπορούσαν όμως με τίποτα να του κάνουν αναισθησία όσο και αν προσπαθούσαν. Όταν προσπάθησαν να του δώσουν αναισθητικό αέριο πάλεψε σαν τρελός σκίζοντας τα δερμάτινα λουριά που τον κρατούσαν στο κρεβάτι και πέταξε κάτω τους στρατιώτες που τον κράταγαν. Όταν του έδωσαν μεγαλύτερη δόση αναισθητικού, τα βλέφαρά του έκλεισαν σιγά-σιγά και η καρδιά του αμέσως σταμάτησε. Στην νεκροψία φάνηκε ότι το αίμα του είχε τριπλάσια συγκέντρωση οξυγόνου από το κανονικό. Είχε σπάσει 9 κόκκαλα στην προσπάθειά του να μην τον ναρκώσουν και είχε σκίσει τους περισσότερους μύς γύρω τους.

Ο άλλος κρατούμενος, ήταν ο πρώτος που είχε αρχίσει να ουρλιάζει. Οι χορδές του είχαν σκιστεί και όταν επιχείρησαν να τον ναρκώσουν, αρνείτο να δεχθεί το αναισθητικό. Όταν ένας γιατρός του πρότεινε να γίνει το χειρουργείο χωρίς αναισθησία συμφώνησε με ένα νεύμα. Καθ’όλη τη διάρκεια της 6ωρης επέμβασης για να βάλουν οι γιατροί τα όργανά του στη θέση τους δεν αντέδρασε καθόλου ενώ μία έντρομη νοσοκόμα ανέφερε ότι όταν τα μάτια της συναντιόντουσαν με του κρατούμενου, αυτός της χαμογελούσε.
Έγινε το ίδιο χειρουργείο στους υπόλοιπους 2 κρατουμένους χωρίς αναισθησία. Όμως αυτούς χρειάστηκε να τους παραλύσουν. Οι χειρούργοι αδυνατούσαν να κάνουν τη δουλεία τους αφού οι ασθενείς γελούσαν καθ’όλη τη διάρκεια της διαδικασίας και τους ακολουθούσαν με τα μάτια. Όταν μιλούσαν, απλά ζήταγαν και άλλο από το αέριο που τους κράταγε ξύπνιους. Όταν τους ρώταγαν γιατί έβγαλαν τα όργανά τους από μέσα τους, και γιατί ήθελαν και άλλο αέριο έπαιρναν μόνο μια απάντηση: «Πρέπει να μείνω ξύπνιος«
Οι 3 επιζήσαντες κρατούμενοι αποφασίστηκε να τοποθετηθούν πάλι σιγά-σιγά πίσω στο θάλαμο παρά τις αντιρρήσεις των ερευνητών που ήθελαν να προχωρήσουν σε ευθανασία. Όμως οι ανώτεροι αξιωματούχοι επέμεναν να συνεχιστεί το πείραμα για να δουν τη συνέχεια.
Πριν μπουν στο θάλαμο συνδέθηκαν με ηλεκτροεγκεφαλογράφημα. Προς μεγάλη έκπληξη όλων, μόλις τους είπαν ότι θα τους βάλουν στο θάλαμο, σταμάτησαν να παλεύουν. Ενώ ήταν έξω, προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να μείνουν ξύπνιοι. Ένας μουρμούραγε, ένας άλλος έσφιγγε συνέχεια τους μυς των ποδιών του ενώ ένας άλλος ανοιγόκλεινε τα μάτια του πολύ γρήγορα.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα έδειχνε απίστευτα αποτελέσματα μόλις συνδέθηκε στον πρώτο κρατούμενο, καθώς τα κύματα του εγκεφάλου του ήταν κανονικά την περισσότερη ώρα, αλλά μετά από λίγη ώρα έσβηναν χωρίς λόγο και «ξαναζωντάνευαν» έτσι απλά. Σαν να νέκρωνε ο εγκέφαλος για λίγα δευτερόλεπτα και μετά να ξαναέμπαινε σε λειτουργία.
Τελικά, τα μάτια του έκλεισαν, τα κύματα άλλαξαν σε αυτά του βαθύ ύπνου, και η καρδιά του σταμάτησε.
Ο άλλος κρατούμενος ούρλιαζε να ξαναμπεί στον θάλαμο. Ο ανώτερος αξιωματούχος έδωσε εντολή να μπουν οι κρατούμενοι στο θάλαμο μαζί με 3 ερευνητές. Ένας από αυτούς τους 3, αμέσως τράβηξε όπλο και πυροβόλησε εν ψυχρώ τον ανώτερό του, και μετά έστρεψε το όπλο στο μουγγό κρατούμενο και του φύτεψε και αυτού μία σφαίρα στο κεφάλι. Φώναξε στον τελευταίο κρατούμενο ότι δεν θα μπει στο δωμάτιο με αυτόν, σκοτώνοντας και αυτόν με μια σφαίρα στην καρδιά.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σταμάτησε να λαμβάνει και ο κρατούμενος ψιθύρισε πριν πεθάνει:
«Τόσο κοντά στην ελευθερία»

«Πείτε στον κόσμο για τους εξωγήινους, αλλιώς θα το κάνουμε εμείς» ΒΙΝΤΕΟ

Η Ρωσία διέταξε τον Ομπάμα να μιλήσει στον κόσμο για εξωγήινους, αλλιώς θα το κάνει μόνη της.

Μία έκθεση του υπουργείου εξωτερικών σχετικά με τον πρωθυπουργό Μεντβέντεφ στο παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ αναφέρει πως η Ρωσία έχει προειδοποιήσει τον πρόεδρο Ομπάμα ότι έχει έρθει η ώρα για να μάθει ο κόσμος την αλήθεια για τους εξωγήινους και αν οι ΗΠΑ δεν συμμετάσχουν στην ανακοίνωση τότε το Κρεμλίνο θα το πράξει από μόνο του.

Το φόρουμ είναι ένα Ελβετικό ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με έδρα την Κολονία της Γενεύης και αυτοπροσδιορίζεται ως ένας ανεξάρτητος διεθνής οργανισμός που δεσμεύεται να βελτιώσει την παγκόσμια κατάσταση με συμμετοχή επιχειρήσεων, πολιτικών, ακαδημαϊκών και άλλων ηγετών της κοινωνίας για να διαμορφωθούν παγκόσμιες, περιφερειακές και βιομηχανικές ατζέντες.

Το φόρουμ είναι ιδιαίτερα γνωστό για την ετήσια σύνοδό του στο Νταβός, ένα ορεινό θέρετρο στο Graubundenστις περιοχή των ανατολικών Άλπεων της Ελβετίας. Στην συνάντηση παρευρίσκονται περίπου 2500 κορυφαίοι ηγέτες επιχειρήσεων, διεθνείς πολιτικοί αναλυτές, επιλεγμένοι διανοητές και δημοσιογράφοι για να συζητήσουν τα πιεστικότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος συμπεριλαμβανομένης της υγείας και του περιβάλλοντος.

Ο Μεντβέντεφ πραγματοποίησε την έναρξη του φόρουμ όπου 50 αρχηγοί κυβερνήσεων έδωσαν το παρόν όπως η Μέρκελ και ο Κάμερον. Να σημειωθεί πως το φόρουμ ξεκίνησε στις 23 Ιανουαρίου 2013 και διήρκεσε 5 ημέρες.

Μία κρίσιμη σημείωση σχετικά με αυτό το φόρουμ είναι πως στην περίληψη του προγράμματος που περιλαμβάνονται προγραμματισμένα θέματα προς συζήτηση για τη φύση, υπάρχει και «η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής» στην οποία αναφέρει πως «η απόδειξη της ζωής κάπου στο σύμπαν θα μπορούσε να έχει σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις για τα συστήματα της ανθρώπινης πίστης»

Εξίσου κρίσιμο είναι πως μετά τη συνέντευξη που έδωσε ο Μεντβέντεφ στις 7 Δεκεμβρίου του 2012 στη Μόσχα, συνέχισε να ομιλεί με δημοσιογράφους και έκανε κάποια σχόλια εκτός αέρα δίχως να συνειδητοποιήσει πως το μικρόφωνό του και η κάμερα συνέχιζαν να καταγράφουν. Στην συνέχεια ερωτήθηκε από δημοσιογράφο «αν ο πρόεδρος λαμβάνει μυστικά αρχεία εξωγήινων όταν παραλαμβάνει και τους κωδικούς του πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας» και απάντησε «Μαζί με τον χαρτοφύλακα με τα πυρηνικά και τους κωδικούς, ο πρόεδρος της χώρας αποκτά ειδικό φάκελο άκρως απόρρητο». Αυτός ο φάκελος περιέχει στο σύνολό του πληροφορίες σχετικά με τους εξωγήινους που επισκέφθηκαν τον πλανήτη μας…Μαζί με αυτό δίδεται μία έκθεση από μία απόλυτα μυστική ειδική υπηρεσία που ελέγχει τους εξωγήινους εντός της χώρας μας. Περισσότερες πληροφορίες για αυτό το θέμα μπορείτε να πάρετε από την ταινία MeninBlack… Εγώ δε θα σας πω πόσοι από αυτούς βρίσκονται ανάμεσά μας, γιατί μπορεί να προκληθεί πανικός.
Δυτικές πηγές ειδήσεων αναφέρουν σχετικά με την συγκλονιστική απάντηση του Μεντβέντεφ για τους εξωγήινους λέγοντας πως έκανε πλάκα για την ταινία Men in Black η οποία θεωρείται εσφαλμένα πως είναι μία αναφορά στην γνωστή ταινία του 1997 η οποία αφορά 2 πράκτορες που μάχονται κατά των εξωγήινων στις ΗΠΑ.
Ο Μεντβέντεφ ωστόστο δεν εννοούσε την αμερικανική ταινία, αλλά το Ρωσικό ντοκυμανταίρ «οι άνδρες με τα μαύρα» στο οποίο αναφέρονται λεπτομερώς πολλές εμφανίσεις δίσκων και εξωγήινες ανωμαλίες.
Ο λόγος που τα δυτικά μέσα προπαγανδίζουν σκόπιμα τα λόγια του γίνεται εμφανής μετά την δήλωσή του και όπως αποδεικνύεται σε ένα μόνο παράδειγμα των λεγομένων εκθέσων περί αποκάλυψης εξωγήινης ζωής στον πλανήτη ο τίτλος είναι «Ο Ρώσος πρωθυπουργός Μεντβέντεφ δίνει πληροφορίες για εξωγήινους και οι συνομωσιολόγοι χάνουν το μυαλό τους».
Αν κάποιος πρόκειται να χάσει το μυαλό του για τους εξωγήινους δε θα είναι η Ρωσία αλλά το Βατικανό που τον Νοέμβριο του 2009 ανακοίνωσε την «προετοιμασία για εξωγήινη αποκάλυψη».
Επίσης αυτοί που θα χάσουν το μυαλό τους θα είναι οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης των ΗΠΑ όπως ο πρώην σύμβουλος του πενταγώνου TimothyGood και συγγραφές του TopSecret: η παγκόσμια συγκάλυψη των UFO, που τον Φεβρουάριο του 2012 δήλωσε ότι ο πρόεδρος Eisenhower είχε 3 μυστικές συναντήσεις με τους εξωγήινους που έμοιαζαν «σκανδιναβοί» στην εμφάνιση και υπεγράφη ένα σύμφωνο για να διατηρηθεί κρυφή η ατζέντα τους στη Γη.
Με την πρόσφατη ανακάλυψη στο Βλαδιβοστόκ ενός οδοντωτού τροχού 300 εκ. ετών, επιστήμονες, αστροναύτες και χρήστες του youtube αναφέρουν πως συμβαίνουν περίεργα πράγματα στο φεγγάρι, ο Ευρωπαϊκός οργανισμός διαστήματος κάνει αναφορά για ανακάλυψη ποταμού 1000 μιλίων στον Άρη, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο και η Σρι Λάνκα ισχυρίζονται πως διαθέτουν αποδείξεις για ύπαρξη εξωγήινης ζωής αφού διαπιστώθηκαν απολιθώματα μέσα σε μετεωρίτη.
Το ότι ο Ομπάμα δεν ακολούθησε την υπόδειξη του Μεντβέντεφ σημαίνει πως το Κρεμλίνο θα ανακοινώσει κάτι για το οποίο πολλοί είναι ήδη ενήμεροι.

Δισεκατομμύρια κατοικήσιμοι πλανήτες σαν τη Γη!


Οι δυνητικά φιλόξενοι για ζωή πλανήτες είναι πολύ περισσότεροι από όσους πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες.
Νέες εκτιμήσεις από αμερικανούς αστρονόμους, βασισμένες σε παρατηρήσεις εξωπλανητών, δείχνουν ότι περίπου…

ένα στα πέντε άστρα σαν τον Ήλιο στον γαλαξία μας (ποσοστό 22%) διαθέτουν τουλάχιστον έναν πλανήτη παρόμοιο σε μέγεθος και συνθήκες με τη Γη, ο οποίος βρίσκεται στη λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη».
Ο κοντινότερος κατοικήσιμος εξωπλανήτης μπορεί να βρίσκεται σε απόσταση «μόνο» 12 ετών φωτός.
Η νέα εκτίμηση αυξάνει την αισιοδοξία των επιστημόνων ότι κάπου ανάμεσα στα άστρα έχουν εξελιχθεί, όπως και στον δικό μας πλανήτη, διάφορες μορφές ζωής.
Η νέα πιο αισιόδοξη στατιστική ανάλυση, η πληρέστερη μέχρι σήμερα, η οποία βασίζεται σε τρία χρόνια δεδομένων που συνέλλεξε το εκτός λειτουργίας πλέον διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» της NASA, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι -ανάλογα με την εκτίμηση για το πόσα άστρα σαν τον Ήλιο μας υπάρχουν (από δέκα έως 50 δισεκατομμύρια) – ο γαλαξίας μας μπορεί να διαθέτει από δύο έως δέκα δισεκατομμύρια πλανήτες ικανούς να φιλοξενήσουν ζωή (ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή).
Ο αριθμός αυτός διευρύνεται κατά πολύ, φθάνοντας τα 20 δισεκατομμύρια κατοικήσιμους πλανήτες, αν συμπεριληφθούν οι πλανήτες γύρω από άστρα πιο κρύα από τον Ήλιο μας, όπως οι «ερυθροί νάνοι», που αφθονούν στο γαλαξία μας, ο οποίος, σύμφωνα με μια εκτίμηση, περιέχει γύρω στα 100 δισεκατομμύρια άστρα διαφόρων ειδών.
«Οι πλανήτες φαίνεται να αποτελούν τον κανόνα μάλλον παρά την εξαίρεση», δήλωσε ο αστρονόμος Έρικ Πετιγκούρα του πανεπιστημίου της Καρλιφόρνια – Μπέρκλεϊ, η ομάδα του οποίου έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, τους «Times της Νέας Υόρκης» και το Space.com.
Σε διεθνές αστρονομικό συνέδριο μόλις ανακοινώθηκε η ανακάλυψη άλλων 833 πιθανών εξωπλανητών χάρη στις παρατηρήσεις του «Κέπλερ».
Δέκα από αυτούς έχουν μέγεθος το πολύ διπλάσιο της Γης και βρίσκονται στη «φιλόξενη» ζώνη του άστρου τους.
Το «Κέπλερ» (για το οποίο η NASΑ καταβάλλει εργώδεις προσπάθειες, ώστε να το επαναφέρει στη ζωή), όσο λειτουργούσε, μελέτησε πάνω από 150.000 άστρα και βρήκε συνολικά 3.538 πιθανούς εξωπλανήτες, από τους οποίους περίπου 1.000 έχουν επιβεβαιωθεί μέχρι στιγμής.

Παράξενη εξαφάνιση αεροπλάνου στο παρελθόν: προσγειώθηκε μετά από 35 χρόνια

Παράξενη εξαφάνιση αεροπλάνου στο παρελθόν: προσγειώθηκε μετά από 35 χρόνια!Όλη αυτή η ιστορία με το χαμμένο αεροπλάνο των μαλαισιακών αερογραμμών θυμίζει την ιστορία ενός αεροπλάνου που πραγματοποιούσε πτήση πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος στις 4 Σεπτεμβρίου του 1945.

Το γεγονός είχε προκαλέσει παγκόσμια αναστάτωση,όπως τώρα το μαλαισιανό αεροπλάνο.Μάταια όμως,το έψαχναν.Όλες οι έρευνες για την ανεύρεσή του απέβησαν άκαρπες και κάποια στιγμή σταμάτησαν κλείνοντας το φάκελο της υπόθεσης με το αεροσκάφος να θεωρείται οριστικά χαμμένο στα κρύα νερά του Ατλαντικού.

Όμως ,ακριβώς 35 χρόνια αργότερα , στις 12 Οκτωβρίου του 1980 συνέβει κάτι το εκπληκτικό:το ίδιο αεροπλάνο προσγειώθηκε σε αεροδρόμιο της Βραζιλίας χωρίς να ειδοποιήσει τον πύργο ελέγχου!

Το γεγονός αποσιωπήθηκε από τα δυτικά ΜΜΕ,όμως το μετέδοσαν τα ινδονησιακά νέα.

Πού ήταν όλα αυτά τα χρόνια το αεροπλάνο;Μήπως είχε πέσει μέσα σε μια χρονοδίνη που το εκτόξευσε στο μέλλον;Μήπως συνέβει το ίδιο και με το μαλαισιανό αεροπλάνο; ποσο αληθεια μπορει να ειναι αυτα που μας λεν崨?


Υπάρχει ο Πλανήτης - Χ;




Η ανακάλυψη και η μελέτη του μικρού πλανήτη 2012 VP113 έρχεται να ενισχύσει την υποψία ότι στις εσχατιές του Ηλιακού Συστήματος «κρύβεται» ένας πλανήτης - γίγαντας που κινεί τα νήματα...
Από τα μέσα του 19ου αιώνα, οπότε ανακαλύφθηκε ο πλανήτης Ποσειδώνας ύστερα από την επιτυχημένη θεωρητική πρόβλεψη των Λεβεριέ και Ανταμς, πολλοί αστρονόμοι υπέθεσαν την ύπαρξη ενός ακόμη πλανήτη πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα.
Ο μεγάλος ερασιτέχνης αστρονόμος Πέρσιβαλ Λόουελ, μάλιστα, είχε δώσει στον άγνωστο αυτόν πλανήτη το όνομα Πλανήτης-Χ, από το όνομα του αγνώστου στις αλγεβρικές εξισώσεις. Μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλυφθεί τέτοιος πλανήτης, παρ' όλο που στην περιοχή αυτή έχουν ανακαλυφθεί χιλιάδες άλλα μικρότερα σώματα, μεταξύ των οποίων και ο νάνος πλανήτης Πλούτωνας. Η πρόσφατη όμως ανακάλυψη ενός ακόμη ουράνιου σώματος, που έχει το προσωρινό όνομα 2012 VP113, έδωσε νέα πνοή στην υπόθεση της ύπαρξης του πλανήτη-Χ.
Ο λόγος είναι ότι η τροχιά αυτού του σώματος, σε συνδυασμό με την στατιστική ανάλυση των μέχρι σήμερα δεδομένων, συμφωνεί με την ύπαρξη ενός μεγάλου πλανήτη στις εσχατιές του Ηλιακού Συστήματος, σε απόσταση ίσως χίλιες φορές μεγαλύτερη από την απόσταση Γης - Ηλίου.
Πώς φτάσαμε στην υπόθεση του Πλανήτη-Χ
Από την αρχαιότητα ήταν γνωστοί οι πέντε, πλησιέστεροι προς τον Ήλιο, πλανήτες, δηλαδή (από τον πλησιέστερο προς τον πιο απομακρυσμένο), οι Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας και Κρόνος. Τον 18ο αιώνα ο άγγλο-γερμανός αστρονόμος Χέρσελ (Frederick Herschel) ανακάλυψε τον Ουρανό και στα μέσα του 19ου αιώνα ο γερμανός αστρονόμος Γκάλε (Johann Galle) ανακάλυψε τον Ποσειδώνα έπειτα από υπόδειξη του γάλλου αστρονόμου Λεβεριέ (Urbain Le Verrier), ο οποίος είχε υπολογίσει θεωρητικά τη θέση του με βάση την επίδραση που είχε η βαρυτική έλξη του στην τροχιά του Ουρανού.
Οι τροχιές όλων αυτών των πλανητών έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά: είναι προσεγγιστικά κυκλικές και είναι σχεδόν συνεπίπεδες με την τροχιά του Δία. Έκτοτε πολλοί αστρονόμοι πρότειναν, για διάφορους θεωρητικούς λόγους, την ύπαρξη ενός νέου πλανήτη, αλλά οι προβλέψεις αυτές διαψεύσθηκαν από τις παρατηρήσεις.
Αντ' αυτού, όμως, ανακαλύφθηκαν δύο νέες κατηγορίες ουράνιων σωμάτων που περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο: οι αστεροειδείς, στην περιοχή μεταξύ Άρη και Δία, και τα υπερποσειδώνια αντικείμενα της ζώνης Ετζγουορθ - Κάιπερ (Edgeworth-Kuiper), στην περιοχή πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα.
Τα σώματα και των δύο αυτών κατηγοριών έχουν έντονα ελλειπτικές τροχιές οι οποίες βρίσκονται έξω από το επίπεδο της τροχιάς του Δία. Ο πρώτος αστεροειδής, η Δήμητρα, ανακαλύφθηκε το 1801 από τον ιταλό αστρονόμο Πιάτσι (Giuseppe Piazzi) και το πρώτο σώμα της ζώνης Κάιπερ, ο νάνος πλανήτης Πλούτωνας, το 1930 από τον αμερικανό αστρονόμο Τόμπο (Clyde Tombaugh).
Αξίζει να σημειωθεί ότι την εποχή της ανακάλυψής του ο Πλούτωνας θεωρήθηκε ως ο πλανήτης-Χ του Λόουελ και ο ένατος μεγάλος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, πριν διαπιστωθεί τελικά ότι είναι ένα από τα μικρά σώματα της ζώνης Κάιπερ, αφού έχει μάζα μικρότερη από αυτήν της Σελήνης και έντονα ελλειπτική τροχιά, η οποία βρίσκεται έξω από το επίπεδο της τροχιάς του Δία.
Σήμερα γνωρίζουμε πάνω από 200.000 αστεροειδείς και πολλές εκατοντάδες υπερποσειδώνια αντικείμενα. Όμως σχεδόν όλα αυτά, με εξαίρεση τον νάνο πλανήτη Σέντνα (Sedna), έχουν τροχιές το πλησιέστερο σημείο των οποίων προς τον Ήλιο, το περιήλιο, βρίσκεται κοντά στην τροχιά του Ποσειδώνα.
Η πρόσφατη ανακάλυψη του μικρού πλανήτη 2012 VP113, η τροχιά του οποίου μοιάζει με αυτήν της Σέντνα, επιβεβαίωσε τις θεωρητικές εκτιμήσεις για την ύπαρξη μικρών πλανητών σε μεγάλες αποστάσεις από τον Ήλιο και ενίσχυσε τη σύγχρονη θεωρία για την ύπαρξη ενός άγνωστου μέχρι σήμερα μεγάλου πλανήτη σε πολύ μεγάλη απόσταση από τον Ήλιο.
Η χαοτική φάση του Ηλιακού Συστήματος
Σύμφωνα με το σενάριο δημιουργίας του Ηλιακού Συστήματος, οι πλανήτες δημιουργήθηκαν από τα υπολείμματα του νέφους αερίων και σκόνης από το οποίο δημιουργήθηκε ο Ήλιος. Οι οκτώ μεγάλοι πλανήτες καθώς και οι αστεροειδείς δημιουργήθηκαν σε περιοχές όπου η πυκνότητα αυτού του νέφους ήταν μεγάλη, δηλαδή σε απόσταση μέχρι περίπου 30 φορές την απόσταση Γης - Ηλίου. Ετσι φαίνεται κατ' αρχάς δυσεξήγητο το γεγονός ότι παρατηρούμε σήμερα σχετικά μεγάλα σώματα σε αποστάσεις μεγαλύτερες από την τροχιά του Ποσειδώνα.
Όμως το πρόβλημα λύνεται αν υποθέσουμε ότι λίγο μετά τη δημιουργία των πλανητών (δηλαδή μόλις μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια!) ακολούθησε μια περίοδος χαοτικής εξέλιξης του Ηλιακού Συστήματος κατά την οποία πάρα πολλά σώματα εκτινάχθηκαν σε μεγάλες αποστάσεις μέχρι το σύστημα να ισορροπήσει στη σημερινή του μορφή. Ένα από αυτά τα σώματα θα μπορούσε να είναι ένας μεγάλος πλανήτης, ο πλανήτης-Χ του Λόουελ.
Η υπόθεση αυτή στηρίζεται πια σε τρεις σημαντικές ενδείξεις: (α) στην κατανομή των υπερποσειδώνιων αντικειμένων ανάλογα με την απόστασή τους από τον Ήλιο, (β) στις προσομοιώσεις της αρχικής χαοτικής εποχής του Ηλιακού Συστήματος και (γ) σε μια ενδιαφέρουσα ομοιότητα των τροχιών της Σέντνα και του 2012 VP113.
Τέσσερις ή πέντε οι πλανήτες - γίγαντες;
Οι δύο πρώτες ενδείξεις είναι θεωρητικής - στατιστικής φύσεως και προϋπήρχαν της ανακάλυψης του 2012 VP113. Η πρώτη στηρίζεται στην παρατήρηση ότι ο αριθμός των μικρών πλανητών και τα τροχιακά χαρακτηριστικά τους μεταβάλλονται καθώς απομακρυνόμαστε από τον Ήλιο, με τρόπο που θα μπορούσε να οφείλεται στην ύπαρξη ενός μεγάλου πλανήτη σε απόσταση μεγαλύτερη από αυτήν του Ποσειδώνα.
Η δεύτερη στηρίζεται στο γνωστό «μοντέλο της Νίκαιας», στη διατύπωση του οποίου σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο Έλληνας αστρονόμος Κλεομένης Τσιγάνης, που ερμηνεύει τη σημερινή εικόνα του Ηλιακού Συστήματος. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, οι τέσσερις γίγαντες πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας, δημιουργήθηκαν σε μικρότερη απόσταση προς τον Ήλιο από τη θέση όπου βρίσκονται σήμερα και μετακινήθηκαν μεταγενέστερα, την εποχή της χαοτικής εξέλιξης του Ηλιακού Συστήματος.
Σύμφωνα λοιπόν με προσομοιώσεις στο πλαίσιο αυτού του μοντέλου, οι τροχιές των τεσσάρων γιγάντων πλανητών που υπάρχουν σήμερα συμφωνούν καλύτερα με την υπόθεση ότι αρχικά υπήρχαν πέντε γίγαντες πλανήτες, ένας εκ των οποίων εκτοξεύθηκε στη συνέχεια σε μεγάλη απόσταση παρά με την υπόθεση ότι οι γίγαντες - πλανήτες ήταν εξαρχής τέσσερις.
Τα περιήλια και ο μακρινός γίγαντας
Η τρίτη ένδειξη προκύπτει από την παρατήρηση ότι τα περιήλια των τροχιών της Σέντνα, του VP113 και των υπόλοιπων μικρών σωμάτων που έχουν βρεθεί σε τόσο μεγάλες αποστάσεις σχηματίζουν πρακτικά μια νοητή ευθεία. Αν το γεγονός αυτό δεν είναι αποτέλεσμα σύμπτωσης, τότε πιθανότατα οφείλεται στην ύπαρξη ενός απομακρυσμένου γίγαντα πλανήτη, με μάζα χονδρικά 10-15 φορές μεγαλύτερη της Γης και σε απόσταση χονδρικά 1.000 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση Γης - Ηλίου.
Ένα τέτοιο μεγάλο σώμα θα «τακτοποιούσε» τα περιήλια των υπόλοιπων μικρότερων στην ίδια κατεύθυνση με το δικό του. Αλλά στη μεγάλη αυτή απόσταση η περίοδος της τροχιάς του είναι εξαιρετικά μεγάλη, της τάξης των 30.000 ετών, οπότε κινείται πάρα πολύ αργά, και η λαμπρότητά του είναι εξαιρετικά μικρή, έτσι ώστε η ανακάλυψή του, αν υπάρχει, θα είναι ένας πραγματικός άθλος της παρατηρησιακής Αστρονομίας. Όμως η επιστήμη αυτή μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια σε άθλους, σαν κι αυτόν της πρόσφατης ανακάλυψης των βαρυτικών κυμάτων του πρώιμου Σύμπαντος.

Ο κ. Χάρης Βάρβογλης είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.

Pterocarpus angolensi: Το δέντρο που «ματώνει» όταν κόβεται [Εικόνες]

Με την πρώτη ματιά θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για ένα συνηθισμένο δέντρο. Ωστόσο, το Pterocarpus angolensis είναι ένα δέντρο που αιμορραγεί κάθε φορά που κόβεται.
Και όμως. Πρόκειται για ένα περίεργο φαινόμενο της φύσης, το οποίο έχει κάνει τους κατοίκους της Νότιας Αφρικής να μιλούν για ένα μαγικό φυτό με θεραπευτικές ιδιότητες.
Σύμφωνα με το sliptalk.com, κάθε φορά που το δέντρο κόβεται, είτε εξαιτίας φυσικών φαινομένων, είτε με την επέμβαση του ανθρώπου, το Kiaat, Mukwa ή Muninga, όπως είναι γνωστό, βγάζει από τον εσωτερικό του κορμού του ένα σκούρο κόκκινο χρώμα.

Οι ντόπιοι χρησιμοποιούν αυτή την κολλώδη ουσία, τόσο για φαρμακευτικούς σκοπούς, όσο και για τη δημιουργία καλλυντικών.




Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Πήρε χάπι για τον πονόλαιμο και του έπεσε το δέρμα!

 Αίσθηση έχει προκαλέσει η μαρτυρία ενός 14χρονου μαθητή από το Έσεξ της Βρετανίας, ο οποίος μοιράστηκε τον εφιάλτη που είναι καταδικασμένος να ζει. Το δέρμα του άρχισε να πέφτει όταν…
πήρε απλά ένα απλό χάπι ιβουπροφαίνης προκειμένου να κατευνάσει τον πονόλαιμό του…
Σύμφωνα με τους γιατρούς, ο οργανισμός του Laurence McCalla είχε μια θανατηφόρα αντίδραση στο φάρμακο (που εμφανίζει 1 στα 500.000 άτομα), η οποία τον ανάγκασε να περάσει δύο μήνες στην εντατική, ενώ τον απείλησε σοβαρά ακόμα και με τύφλωση.
«Ήταν τρομακτικό. Μόλις που αναγνώρισα το γιο μου. Έκλεγε από τον πόνο και το φόβο, καθώς το δέρμα του κυριολεκτικά έπεφτε μπροστά στα μάτια μου. Δεν μπορούσα να τον αγγίξω και ούρλιαζε από την αγωνία», ανέφερε η 50 ετών μητέρα του άτυχου αγοριού, συνεχίζοντας:
Η κατάσταση ωστόσο του Laurence γρήγορα χειροτέρεψε σε σημείο που πάλευε, όχι μόνο να φάει, αλλά να αναπνεύσει. Τότε ήταν που η Donnette τον πήγε σε έναν ειδικό δερματολόγο, ο οποίος διέγνωσε το σύνδρομο Stevens-Johnson, το οποίο οφείλεται σε αντίδραση στην ιβουπροφαίνη.«Φαινόταν σαν να είχε κόκκινες κάμπιες κάτω από τα χείλη του, επειδή ήταν τόσο πρησμένα. Τον πήγα στο νοσοκομείο όπου αρχικά μας έδωσαν μόνο αντιβιοτικά για δερματική λοίμωξη και μας έστειλαν σπίτι».
Σαν να μην έφθανε αυτό, η μητέρα του ενημερώθηκε ότι πάσχει από μία πιο σοβαρή μορφή του, την τοξική επιδερμική νεκρόλυση για την οποία δεν υπάρχει κάποια γνωστή θεραπεία, ενώ η θνησιμότητά της ξεπερνά το 50%.
Οι γιατροί, μάλιστα, της έκοψαν τα φτερά δίνοντας 10% πιθανότητα ο γιος της να βγει ζωντανός από αυτή την περιπέτεια…
Ένα μήνα αργότερα, ο Laurence, έχοντας χάσει μεγάλο μέρος του δέρματός του, ενώ τα μάτια του είχαν βγάλει φουσκάλες απειλώντας τον με τύφλωση, μεταφέρθηκε ναρκωμένος σε μονάδα εντατικής θεραπείας στο Νοσοκομείο Broomfield του Chelmsford.
Τον Απρίλιο, όχι μόνο ανέκτησε τις αισθήσεις του, αλλά ήταν σε θέση να επιστρέψει σπίτι του, κάνοντας ωστόσο τακτικούς ελέγχους στα μάτια του, ενώ με τη βοήθεια συμβούλων πέρασε ξανά την πόρτα του σχολείου του.
«Ποτέ δεν θα μπορέσει να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, ωστόσο είμαι απλά ευγνώμων που είναι ζωντανός», τονίζει τώρα η μητέρα του.
«Η συχνότητα του συνδρόμου Steven – Johnson είναι μία ανά 100 εκατομμύρια πακέτα που πωλούνται. Δυστυχώς, αυτή η αλλεργική αντίδραση είναι επίσης απρόβλεπτη», ανέφερε εκπρόσωπος κατασκευάστριας εταιρίας των συγκεκριμένων χαπιών, προσθέτοντας ότι αναγράφεται στις παρενέργειες…

Σάλος με τη φωτογραφία του κλωνοποιημένου δεινόσαυρου!

Σάλος έχει προκληθεί στο διαδίκτυο από μια φωτογραφία που υποστηρίζεται ότι απεικονίζει τον πρώτο κλωνοποιημένο δεινόσαυρο! Όπως αναφέρει, μάλιστα, το hound.org, όπου…
αναρτήθηκε η σχετική είδηση, επιστήμονες του Πανεπιστημίου John Moores του Λίβερπουλ επώασαν ένα μωρό Apotosaurus με το παρατσούκλι «Spot» – αφού ανάκτησαν DNA από απολίθωμα του δεινόσαυρου – στη μήτρα μιας στρουθοκάμηλου!
Η είδηση ωστόσο δεν άργησε μα διαψευστεί, καθώς η εγκυρότητα της ιστοσελίδας έχει τεθεί πολλές φορές… εν αμφιβόλω, με πιο πρόσφατη περίπτωση την είδηση για μια Νορβηγίδα ναυαγό που βρέθηκε μέσω του Google Earth!
«Νόμιζα ότι κάτι τέτοιο (σ.σ. κλωνοποίηση δεινοσαύρου) θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε ταινίες, ωστόσο είναι αληθινό! Συμβαίνει στο εργαστήριό μας», υποστηρίζει στο άρθρο η Gemma Sheridan, η οποία, όχι μόνο δεν είναι… ναυαγός, πόσω μάλλον ερευνήτρια και καθηγήτρια χημείας του LJMU όπως παρουσιάζεται, αλλά φίλη των ιδιοκτητών της ιστοσελίδας!
Η ιστορία πάντως έχει προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση (αρχικός μάλλον στόχος που τελικά επετεύχθη φέρνοντας χτυπήματα και διασημότητα στο σάιτ), καθώς αρκετοί άρχισαν τις συγκρίσεις με την ταινία Jurassic Park! Η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε ωστόσο σε αυτή έχει απορριφθεί κατηγορηματικά από τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους…
Όσο για τη φωτογραφία; Απαθανατίζει απλά ένα νεογέννητο καγκουρό…

Το ρολόι του θανάτου: Το πιο μακάβιο επίτευγμα

Ο κάτοχός του έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει με λεπτομέρειες πόσος χρόνος ζωής του απομένει. Σύμφωνα με τη Daily Mail, κάθε χρήστης του ρολογιού πρέπει αρχικά να συμπληρώσει ένα….

αναλυτικό ερωτηματολόγιο για το προσωπικό και οικογενειακό ιατρικό ιστορικό του, όπως η ηλικία, το βάρος, οι συνήθειές (κάπνισμα, αλκοόλ, σωματική άσκηση κτλ) και άλλα, έτσι ώστε να προκύψει μια πρόβλεψη για την ημερομηνία του θανάτου του.
Στη συνέχεια, η ημερομηνία εισάγεται στο ρολόι, το οποίο αμέσως αρχίζει να μετρά αντίστροφα σε χρόνια, μέρες, ώρες, λεπτά και δευτερόλεπτα.
Από την πλευρά του, ο δημιουργός του, ο Σουηδός Φρέντρικ Κόλτινγκ, προτιμά να το αποκαλεί «ρολόι της ευτυχίας». Όπως ισχυρίζεται, ο λόγος που το σχεδίασε, είναι να θυμίζει στους ανθρώπους ότι η ζωή είναι σύντομη και συνεπώς κάθε στιγμή θα πρέπει να την χαίρονται σαν να είναι η τελευταία.
Πηγή: pontos-news.gr

Αυτά είναι τα πιο σατανικά ιατρικά πειράματα όλων των εποχών!

Η Ιατρική σώζει ζωές, όμως μερικές φορές οι επιστήμονες χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα προκειμένου να προβούν σε σημαντικές ανακαλύψεις. Προσφάτως, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δημοσιοποίησε…. 
επίσημη απολογία προς το κράτος της Γουατεμάλα για πειράματα που είχαν πραγματοποιηθεί στη χώρα κατά τη δεκαετία του ’40 και τα οποία περιελάμβαναν την εσκεμμένη λοίμωξη φυλακισμένων και ψυχασθενών με το βακτήριο της σύφιλης.
Το λεγόμενο «Πρότζεκτ της Γουατεμάλα» είναι ένα μόνο από τα τρομακτικά πειράματα που έχουν πραγματοποιηθεί στο όνομα της Ιατρικής και της Επιστήμης.
1. Ναζιστικά ιατρικά πειράματα
Ίσως τα πιο γνωστά –και πλέον αντιδεοντολογικά– ιατρικά πειράματα που έχουν μείνει στην Ιστορία είναι αυτά που πραγματοποιήσε ο Γιόζεφ Μένγκελε, ο οποίος ήταν γιατρός στα γερμανικά SS. Ο Μένγκελε πειραματίστηκε με δίδυμα αδέλφια, με στόχο να αποδείξει τη θεωρία του για την ανωτερότητα της λευκής φυλής.Δεκάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εκείνη την περίοδο.
Επίσης, οι Γερμανοί Ναζί πειραματίστηκαν με φυλακισμένους ώστε να δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα διαφόρων θεραπειών ενάντια σε λοιμώδη νοσήματα.
2. Η Ιαπωνική Μονάδα 731
Τη δεκαετία του ’30 και του ’40, ο Ιαπωνικός Αυτοκρατορικός Στρατός πραγματοποίησε βιολογικές και ιατρικές δοκιμές σε πολίτες, κυρίως στην Κίνα. Ο αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους παραμένει άγνωστος ακόμη και σήμερα, όμως ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι μπορεί να έφτανε και τις 200.000.
Μεταξύ άλλων, ο Στρατός είχε μολύνει πηγάδια με χολέρα και είχε εξαπολύσει σμήνη ψύλλων που μετέφεραν τον τύφο και την πανούκλα. Επίσης, οι φυλακισμένοι αναγκάζονταν να παρελαύνουν στο ψύχος και στη συνέχεια τους έκαναν πειράματα για πιθανές θεραπείες ενάντια στα κρυοπαγήματα. Μέλη της μονάδας είχαν δηλώσει στα Μέσα ότι οι φυλακισμένοι κλείνονταν σε θαλάμους με δηλητηριώδη αέρα έως ότου τα μάτια τους βγουν από τις κόγχες.
3. Η «Μελέτη των Τεράτων»
Το 1939, παθολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα θέλησαν να αποδείξουν τη θεωρία τους ότι το τραύλισμα είναι μια επίκτητη συμπεριφορά που οφείλεται στο υπερβολικό άγχος του παιδιού κατά την ομιλία. Δυστυχώς, ο τρόπος που επέλεξαν να το αποδείξουν ήταν να προκαλέσουν το τραύλισμα σε ορφανά παιδιά μέσω της αυθυποβολής, λέγοντάς τους συνεχώς ότι είναι καταδικασμένα να εκδηλώσουν το τραύλισμα μεγαλώνοντας. Το πείραμα εφαρμόστηκε σε παιδιά από το Ορφανοτροφείο Στρατιωτών και Ναυτικών του Οχάιο και οι ερευνητές έλεγαν ξανά και ξανά στα παιδιά ότι παρουσιάζουν σημάδια τραυλίσματος στην ομιλία τους. Έτσι, τα προέτρεπαν να μη μιλούν εκτός κι αν ήταν σίγουρα ότι θα μιλήσουν σωστά. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να δημιουργήσουν υπερβολικό άγχος σε παιδιά που δεν είχαν παρουσιάζει αρχικά κανένα αρνητικό σύμπτωμα. Επίσης, τα παιδιά οδηγήθηκαν στην απομόνωση και αρνούνταν να μιλήσουν. Τρία από τα παιδιά που συμμετείχαν στο ανορθόδοξο πείραμα τελικά κατέθεσαν μήνυση κατά του Πανεπιστημίου και αποζημιώθηκαν.
4. Οι δολοφονίες Μπερκ και Χέιρ
Μέχρι το 1830, ο νόμος επέτρεπε να χρησιμοποιούνται στην Ανατομία μόνο τα νεκρά σώματα δολοφόνων που έχουν εκτελεστεί. Καθώς τα σώματα ήταν λιγοστά σε αριθμό, αρκετοί ιατροί αγόραζαν σώματα από κλέφτες που βεβήλωναν τάφους ή έκλεβαν τα πτώματα οι ίδιοι. Ο ιδιοκτήτης οικοτροφείου Γουίλιαμ Χέιρ και ο φίλος του Γουίλιαμ Μπερκ πήγαν αυτήν την «επιχειρηματική πρακτική» ένα βήμα παρακάτω. Από το 1827 έως το 1828, οι δύο άνδρες σκότωσαν περισσότερους από 12 ενοίκους του οικοτροφείου και πούλησαν τα πτώματα στον ανατόμο Ρόμπερτ Νοξ. Ο Νοξ δε φάνηκε να παραξενεύεται από το πόσο (ύποπτα) φρέσκα ήταν τα πτώματα. Ο Μπερκ καταδικάστηκε στην κρεμάλα για τα εγκλήματά του και το περιστατικό παρότρυνε τη Βρετανική Κυβέρνηση να θέσει λιγότερους περιορισμούς στον τομέα της Ανατομίας.
5. Χειρουργικά πειράματα σε σκλάβους
Ο «πατέρας» της σύγχρονης Γυναικολογίας Τ. Μάριον Σιμς έγινε ιδιαίτερα γνωστός λόγω των πειραματικών επεμβάσεων που πραγματοποίησε σε σκλάβες. Η φήμη του Σιμς παραμένει μέχρι και σήμερα αμφιλεγόμενη, επειδή η πάθηση που προσπαθούσε να αντιμετωπίσει (κυστεοκολπικό συρίγγιο) προκαλούσε ανείπωτο πόνο. Ο Σιμς πραγματοποιούσε τις χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό, κυρίως επειδή πίστευε πως «η επέμβαση δεν ήταν τόσο επίπονη ώστε να δικαιολογεί αυτήν την πρακτική». Αυτό τουλάχιστον δήλωσε ο ίδιος σε ομιλία που είχε δώσει το 1857.
6. Η μελέτη της Γουατεμάλα
Μεταξύ 1946 και 1948, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και της Γουατεμάλα συγχρηματοδότησαν μια μελέτη που περιελάμβανε τη σκόπιμη λοίμωξη φυλακισμένων και ψυχασθενών στη Γουατεμάλα με το βακτήριο της σύφιλης. Σκοπός της μελέτης ήταν να δοκιμαστεί ποιες χημικές ουσίες θα απέτρεπαν την εξάπλωση της ασθένειας. Στο πλαίσιο του πειράματος, οι ερευνητές πλήρωναν τους φυλακισμένους και τους ψυχασθενείς ώστε να κάνουν σεξ με ιερόδουλες που είχαν προσβληθεί από το βακτήριο ή προκαλούσαν πληγές στο δέρμα των γεννητικών οργάνων και χορηγούσαν το βακτήριο στην ανοιχτή πληγή.
7. Το πείραμα του Tuskegee
Το πιο ειδεχθές έγκλημα στην Ιατρική Ιστορία των ΗΠΑ είχε διάρκεια 40 ολόκληρα χρόνια. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, το 1932 η Αμερικανική Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας ξεκίνησε μια μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις της σύφιλης στους ασθενείς που δε λαμβάνουν θεραπεία. Οι ερευνητές παρακολούθησαν την εξέλιξη της νόσου σε 399 έγχρωμους άνδρες στην πολιτεία της Αλαμπάμα. Οι συμμετέχοντες δε γνώριζαν το σκοπό της μελέτης, καθώς οι ερευνητές τους είχαν πει ότι λαμβάνουν θεραπεία για το «άρρωστο αίμα» τους. Οι άνδρες δεν έλαβαν ποτέ επαρκή θεραπεία, ακόμη κι όταν η πενικιλίνη κατοχυρώθηκε ως το προτεινόμενο φάρμακο για τη θεραπεία της σύφιλης (1947). Οι Αρχές διέκοψαν το πείραμα το 1972, όταν ένα άρθρο εφημερίδας αποκάλυψε τους πραγματικούς σκοπούς της μελέτης.
Πηγή: onmed.gr

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ

Τι πραγματικα συνεβη τον Ιουλιο του 1943 στη Ναυτικη Βαση της Φιλαδελφειας, οπου ολοκληρο το αντιτορπιλικο ΕΛΝΤΡΙΤΖ εξαφανιστηκε και επανεμφανιστηκε σε μια αλλη περιοχη, πολλα χιλιομετρα μακρια.
Ηταν ενα πειραμα της αμερικανικης κυβερνησης για τον τροπο αποφυγης των στρατιωτικων ρανταρ η ισως μια πρωτη αποπειρα για ταξιδι στο χρονο;
και τελικα ποιο ηταν το κοστος για την επιστημη, την πολιτικη αλλα και για την ανθρωπινη ζωη;

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ .... ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ?

Ενας αντρας ισχυριζετε οτι καταφερε κ ταξιδεψε στο μελλον γνωρισε τον εαυτο του  κ γυρισε με αποδεικτικα στοιχεια! τραβηξε βιντεο κ φωτογραφιες με το κινητο του τηλεφωνο κ εδωσε τα δεδομενα στη δημοσιοτητα.


κ εκομη ενα βιντεο συνεντευξη  του α'ι μπελεκ του ανθρωπου που ισχυριζετε οτι πηγε στον 28ο αιωνα κ γυρισε κ οτι το ταξιδι στο χρονο ισως κ να μην ειναι κ τοσο επιστημονικη φαντασια οσο νομιζαμε .... (το 2ρο βιντεο ειναι στα αγγλικα δεν περιεχει υποτιτλους)


ΑΟΡΑΤΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΙΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ!

Η επιστημη προχωραει με ραγδαιους ρυθμους προσπαθουν να φτιαξουν οπως λενε τον "αορατο μανδυα" .... εχουμε αναρωτηθει ποτε απο που περνουμε την γνωση για αυτη την τεχνολογια? δειτε το παρακατω βιντεο ....

ΕΝΑΣ ΤΥΠΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ 51 ΣΤΙΣ ΗΠΑ Κ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ!

Ενας τύπος με την παρέα του προσπαθώντας να εισέλθει στην περιοχή 51 στις ΗΠΑ βιντεοσκοπώντας όλη τη διαδρομή με το κινητό του τηλέφωνο , ρωτώντας κάποιους ανθρώπους το πως να φτασει στο συγκεκριμενο σημειο τον συμβουλευουν να μην προχωρησει παραπερα .... στο δρομο βρισκουν δυο κυριες πιθανον καπου χαθηκαν οπως εξηγει κ στο βιντεο .... τους προτεινουν να τους ακολουθησουν ... σε καποια φαση τους προσπερνανε κ εισερχονται στην απαγορευμενη περιοχη και εκτοτε κανεις δεν τις ξαναειδε απο τοτε.... στο βιντεο ακουγονται πυροβολισμοι .... 

Οι κορυφαίες ιστορίες με φαντάσματα στην Ελλάδα

Φαντάσματα μπορεί να μην υπάρχουν, ιστορίες όμως με φαντάσματα υπάρχουν πολλές στον τόπο μας!

Ιστορίες που ξυπνούν τη φαντασία και μοιάζουν με παραμύθια που διηγούνται από γενιά σε γενιά;

Ή μήπως ιστορίες με ισχυρές δόσεις αλήθειας που φοβίζουν όσους δεν έχουν την τόλμη να τις αντιμετωπίσουν κατάματα;

Ο όρος «φάντασμα» παραπέμπει ετυμολογικά σε δημιούργημα της φαντασίας. Είναι άυλες μορφές οι οποίες τρομάζουν τους ανθρώπους και συνδέονται με την ζωή… μετά την ζωή. Πόσο ψεύτικες είναι τελικά οι ιστορίες μυστηρίου με πρωταγωνιστές τέτοια πλάσματα που απλώνονται ως αστικοί μύθοι και στοιχειώνουν τις σκέψεις και τους εφιάλτες μας;

Υπάρχουν μαρτυρίες για φαντάσματα εντελώς στέρεα και ορατά, τα οποία μπορείς να αισθανθείς με την αφή (προσοχή όμως: τα χέρια τους είναι πα-γω-μέ-να!!), φαντάσματα που φαίνονται αχνά σαν σκιές ή ομίχλη και φαντάσματα εντελώς διάφανα που μόλις και φαίνεται το περίγραμμά τους.

Όπως και να 'χει, η κλισέ εικόνα του φαντάσματος που είχαμε από παιδιά στο μυαλό μας ως περιπλανώμενο λευκό σεντόνι, άντε και καμία αλυσίδα να σέρνεται για να έχουμε και ηχητικό εφέ, ωχριά μπροστά στα πλάσματα που οι τοπικές παραδόσεις ανήγαγαν σε φρικιαστικές μορφές ή αλλόκοτες παρουσίες που απλώνουν ένα πέπλο μυστηρίου στα λημέρια τους.

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, ένα οδοιπορικό στην «σκοτεινή πλευρά» των περιοχών της Ελλάδας, οι οποίες γέννησαν σύγχρονους Casper και προσέλκυσαν με τις ανατριχιαστικές φήμες επίδοξους ghostbusters ή έδιωξαν αντίστοιχα πολλούς ανυποψίαστους ανθρώπους με ασπρισμένα πρόσωπα και κομμένα ήπατα.

 Ο Φαντάρος και η Κοπέλα


Κάποτε ήταν ένα παιδί ο Χ. Ο οποίος υπηρετούσε την θητεία του στον ελληνικό στρατό σε ένα στρατόπεδο σε ένα νησί της Ελλάδας. Όπως και κάθε άλλος στρατεύσιμος δικαιούταν κάποιες εξόδους και άδειες. Έτσι λοιπόν σε μια έξοδό του γνώρισε μια κοπέλα και από τότε άρχισαν να κάνουν παρέα.

Έβγαιναν για αρκετό καιρό και είχαν γίνει πολύ καλοί φίλοι. Όποτε μπορούσε και έβγαινε ο Χ. Από το στρατόπεδο πήγαινε και την έπαιρνε από το σπίτι της όπου και έδιναν ραντεβού. Ένα βράδυ λοιπόν που είχαν βγει να απολαύσουν την βόλτα τους η κοπελιά άρχισε να κρυώνει οπότε ο Χ. Έβγαλε το μπουφάν του και της το έδωσε να το φορέσει για να ζεσταθεί. Αφού τελείωσε η βραδινή βόλτα ο Χ. μαζί με την κοπέλα επέστρεψαν στο σπίτι τους αφού ο Χ. την πήγε σπίτι της. Τη επόμενη μέρα ο Χ. διαπίστωσε ότι είχε ξεχάσει να πάρει το μπουφάν του.

Έτσι λοιπόν πήγε στο σπίτι της να ζητήσει το μπουφάν του γιατί το χρειαζόταν. Όταν χτύπησε το κουδούνι του άνοιξε μια κυρία οπότε και ο νεαρός ζήτησε να δει την κοπέλα και εξήγησε και τον λόγο της επίσκεψής του. Τότε η γυναίκα του είπε πως η κοπέλα που ζητούσε να δει είχε πεθάνει πριν από μερικά χρόνια.

Ο Χ. έμεινε άναυδος και άρχισε να της εξιστορεί όλη την ιστορία με την γνωριμία με την κοπέλα. Τότε η γυναίκα του υπέδειξε σε ποιο νεκροταφείο και σε ποιο ακριβώς σημείο είναι θαμμένη η κοπέλα. Ο Χ. πήγε στο νεκροταφείο του χωριού και έψαξε να βρει το μνήμα της κοπέλας. Μετά από λίγη ώρα τον βρήκε και διαπίστωσε κάτι πραγματικά απίστευτο, η κοπέλα ήταν όντως θαμμένη εκεί και πάνω στην ταφόπλακα υπήρχε παρατημένο το μπουφάν του.

Η Μαυροφορεμένη του Έβρου

Το κατάλληλο σκηνικό για κάθε τρομακτική διήγηση συνηθίζεται να είναι ένα απομονωμένο μέρος, όπου κάποιος ανυποψίαστος άνθρωπος μένει μόνος του. Έτσι συμβαίνει και με την ιστορία ενός φαντάρου, ο οποίος με έναν ακόμη φίλο του φυλάνε σκοπιά στην «πινέζα του χάρτη». Κάποια στιγμή ο ένας από τους δύο φεύγει για λίγο και ο φαντάρος που φυλάει τη σκοπιά μένει μόνος του.

Σε λίγο ακούει βήματα και μέσα στο σκοτάδι βλέπει να ξεπροβάλλει η φιγούρα μιας μαυροφορεμένης γριούλας με το πρόσωπό της καλυμμένο από μια μαύρη μαντήλα. Τρομαγμένος ο φαντάρος, τη ρωτάει τι θέλει αλλά εκείνη δεν αποκρίνεται. Αντιθέτως, συνεχίζει να πλησιάζει προς το μέρος του. Εκείνος της φωνάζει να μην προχωρήσει αλλά εκείνη επιμένει να πλησιάζει παρόλο που πλέον τον ακούει να οπλίζει.

Ξαφνικά η γιαγιά κοντοστέκεται, σηκώνει λίγο το κεφάλι της, τόσο ώστε να φαίνονται τα καταγάλανα τρομακτικά της μάτια και του λέει «Αυτό που έχεις στην δεξιά σου τσέπη, να ξέρεις… σε έσωσε». Μέχρι ο φαντάρος να καταλάβει τί γίνεται, εκείνη έχει γυρίσει την πλάτη της κι έχει εξαφανιστεί καθώς εκείνος βάζει το χέρι του στη δεξιά του τσέπη και πράγματι βρίσκει ψίχουλα από αντίδωρο.

Το κορίτσι με το πιάνο 


Κάποτε σε μια γειτονιά της Αθήνας υπήρχε ένα αρχοντόσπιτο, αυτά τα παλιά με τους διώροφα κτίσματα με εσωτερικές σκάλες και με κήπο. Σε αυτό το σπίτι έμενε μια τριμελής οικογένεια. Ο άντρας δούλευε σε κάποια μικρή επιχείρηση, η γυναίκα του σπιτιού ασχολιόταν με τις δουλειές του σπιτιού ενώ το παιδί τους, ένα μικρό κοριτσάκι πήγαινε σχολείο. Το κοριτσάκι αυτό είχε σαν χόμπι τη μουσική και του άρεσε πολύ το πιάνο.

Έτσι λοιπόν οι γονείς του το έγραψαν σε ένα ωδείο και λίγο καιρό αργότερα του αγόρασαν και ένα πιάνο για να μπορεί να κάνει πρακτική εξάσκηση. Το μικρό κορίτσι καθόταν λοιπόν κάθε απόγευμα, αφού τελείωνε όλες τις άλλες του δουλειές, και έπαιζε πιάνο για αρκετές ώρες.

Αυτό επαναλαμβανόταν συνέχεια κάθε μέρα σχεδόν πάντα μια συγκεκριμένη ώρα (ας πούμε ότι η ώρα αυτή ήταν 6 το απόγευμα). Μια μέρα όμως η μητέρα του της είπε να κάνει κάποιες δουλειές γιατί εκείνη θα έφευγε. Το κοριτσάκι δεν έκανε τις δουλειές που του είχε πει η μητέρα του και άρχισε να παίζει πιάνο. Όταν γύρισε η μητέρα του το βρήκε να παίζει πιάνο και υπέθεσε ότι οι δουλειές που τις είχε αναθέσει είχαν γίνει.

Όταν όμως συνειδητοποίησε ότι το κοριτσάκι δεν είχε κάνει τίποτα απολύτως έγινε έξω φρενών. Τότε άρχισε να μαλώνει το κορίτσι και ξέσπασε ένας μεγάλος καβγάς. Η μικρή έφυγε κλαίγοντας και άρχισε να ανεβαίνει την μεγάλη ξύλινη σκάλα μέχρι που την τράβηξε η μητέρα της.

Τότε το κοριτσάκι παραπάτησε και έπεσε από την σκάλα, χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού της και πέθανε. Μετά από το συμβάν οι γονείς της άφησαν το σπίτι αυτό και μετακόμισαν σε άλλη περιοχή της Ελλάδας. Το σπίτι αυτό ερήμωσε καθώς δεν είχε απομείνει τίποτα εκεί μέσα. Όμως όποιος περάσει έξω από αυτό το σπίτι αυτό μια συγκεκριμένη ώρα θα ακούσει το μικρό κορίτσι να παίζει πιάνο.

Μια περίεργη παρουσία

Ήταν κάποτε ένας κύριος Κ. ο οποίος οδηγούσε με το αμάξι του σε έναν επαρχιακό δρόμο σε ένα χωριό της Θεσσαλίας. Καθώς οδηγούσε αντίκρισε στην άκρη του δρόμου έναν ηλικιωμένο άτομο με μια μαγκούρα ο οποίο του έκανε νόημα να σταματήσει. Ο Κ. σταμάτησε στην άκρη και είδε τον γέροντα να πλησιάζει.

Άνοιξε το παράθυρο και τότε ο γέροντας του ζήτησε ένα τσιγάρο. Ο Κ. ανταποκρίθηκε θετικά στην επιθυμία του γέροντα, και έτσι άνοιξε το ντουλαπάκι του αυτοκινήτου και έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα. Του έδωσε το τσιγάρο και μετά ο γέροντας του ζήτησε φωτιά για να ανάψει το τσιγάρο.

Τότε ο Κ. έσκυψε να πάρει να του δώσει και τον αναπτήρα. Αλλά μόλις σηκώθηκε ο γέροντας είχε εξαφανιστεί. Βγήκε από το αυτοκίνητο και έψαξε γύρω-γύρω να βρει τον γέροντα αλλά μάταια. Αυτό το περιστατικό είναι ένα από τα συνηθισμένα περιστατικά όπου εμφανίζεται ο φύλακας-άγγελος του καθένα μας για να μας προφυλάξει 

Η υπηρέτρια  


Οδός Γιδογιάννου, αριθμός 13… Οι μακάβριες ιστορίες που ακολουθούν εδώ και δεκαετίες την ερειπωμένη μονοκατοικία είναι γνωστές σε όλους τους κατοίκους της Άμφισσας. Το σπίτι βρίσκεται σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πόλης, σχεδόν δίπλα στα σχολεία και σε απόσταση αναπνοής από τον πεζόδρομο που φιλοξενεί αρκετά πολυσύχναστα καφέ και μπαράκια.

Σύμφωνα με τους παλαιότερους, όλα ξεκίνησαν την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το σπίτι ανήκε σε κάποιον πολύ εύπορο ντόπιο που είχε συνάψει παράνομο ερωτικό δεσμό με μία από τις υπηρέτριες του.

Ένα «στιγμιαίο λάθος» (είχε ακουστεί βιασμός) και μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη οδήγησαν σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα που έμελλε να στιγματίσει μια για πάντα το οίκημα. Φοβούμενος τη γενική κατακραυγή της μικρής κοινωνίας, ο πλούσιος ιδιοκτήτης οδήγησε τη νεαρή εγκυμονούσα σε ένα από τα υπόγεια του σπιτιού, όπου την κρέμασε! Προσπάθησε να κρατήσει καλά κρυμμένο το μυστικό, όμως… η αποθανούσα είχε άλλη γνώμη.

Έτσι ξεκίνησαν τα περίεργα περιστατικά που είχαν ως αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί στοιχειωμένη η μονοκατοικία. Ποια είναι αυτά; Κρατηθείτε: Άλλοι μιλούν για κραυγές που βγαίνουν από τα υπόγεια του σπιτιού κατά τη διάρκεια της νύχτας, άλλοι λένε για ένα κοριτσάκι που τριγυρνάει στα δωμάτια του σπιτιού, μερικοί υποστηρίζουν πως τα έπιπλα αλλάζουν θέση μόνα τους και ορισμένοι έχουν δει τη συσκευή του τηλεφώνου να χτυπάει χωρίς να είναι συνδεδεμένη στην πρίζα!

Μπορεί να ακούγονται τραβηγμένα (δεν υπάρχει αμφιβολία γιά αυτό…), όμως τα συγκεκριμένα περιστατικά έχουν οδηγήσει στην πλήρη εγκατάλειψη του σπιτιού, αφού ουδείς δέχεται να μείνει πια εκεί, ενώ όσοι τολμηροί επιχείρησαν να σπάσουν την παράδοση και να το κατοικήσουν… έφυγαν τρέχοντας και μάλιστα νύχτα!

Το Πνεύμα των γραμμών του ΟΣΕ

Ο κίνδυνος είναι το βασικό συστατικό που κάνει και τον πιο ψύχραιμο ακροατή να σκιρτήσει από αγωνία. Στην ιστορία που ακολουθεί, οι σιδηροδρομικές γραμμές και φυσικά το σκοτάδι δίνουν το έναυσμα για να αποκτήσει η διήγηση το σασπένς και την κατάλληλη ατμόσφαιρα, η οποία καμιά φορά αρκεί για να υποβάλλει κάποιον, παρόλο που ουσιαστικά πρόκειται για ένα απλό συμβάν που θα συνέβαινε στον καθένα.

Είναι Φεβρουάριος, χιονίζει ελαφρώς κι ο Ευτύχιος επιστρέφει από νυχτερινή διασκέδαση στις 03.00 το πρωί. Ξαφνικά προσπαθώντας να περάσει τις γραμμές του τρένου στα Σεπόλια και καθώς οι ράγες γλιστράνε από την υγρασία, πέφτει με το μηχανάκι του.

Ξαφνικά, θα έλεγε κανείς κυριολεκτικά από το πουθενά, εμφανίζεται ένας παππούς γύρω στα 85-90 ντυμένος βαριά με παλτό, κασκόλ και καβουράκι στο κεφάλι. Πλησιάζει, σηκώνει (!) το μηχανάκι του Ευτύχιου και τον ρωτάει αν είναι καλά. «Καλά είμαι, καλά» του λέει σοκαρισμένος, καθώς ο παππούς σέρνει το μηχανάκι έξω από τις γραμμές στην άκρη του δρόμου ώστε ο Ευτύχιος να είναι ασφαλής. «Γεια σου και πρόσεχε» του λέει και μέχρι ο Ευτύχιος να σηκώσει το κεφάλι του, ο παππούς είχε εξαφανιστεί. Μισή ώρα έκανε βόλτες ο νεαρός στα στενά για να τον βρει και να τον ευχαριστήσει αλλά μάταια…

Η νεράιδα της Κολοπετινίτσας  


Ιστορίες για νεράιδες υπάρχουν σε πολλά χωριά, όμως, μία από τις πιο χαρακτηριστικές είναι αυτή που αφορά την ξανθιά νεράιδα της Κολοπετινίτσας. «Αυτό είναι το ελληνικό όνομα της Τριταίας», σύμφωνα με τον κ. Πάλμο. «Ούτε εγώ πίστευα σε νεράιδες, αλλά είχα ακούσει πολλούς που έλεγαν πως είχαν δει. Πριν από αρκετά χρόνια υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας με μια παρέα δεκατριών ατόμων.

Τρώγαμε σε μια ταβέρνα, όταν ένας γνώστης της περιοχής μας πρότεινε να πάμε να μας δείξει το σημείο όπου βγαίνει. Εκεί φτάσαμε γύρω στις τρεισήμισι τη νύχτα. Εγώ με μερικούς άλλους μείναμε στα αυτοκίνητα και οι υπόλοιποι πήγαν να δουν. Κάποια στιγμή ακούσαμε μια πολύ δυνατή φωνή που ταρακούνησε ακόμη και τα αμάξια. Οταν οι φίλοι μας επέστρεψαν στα αυτοκίνητα, μας είπαν πως μια ξανθιά γυναίκα εμφανίστηκε μπροστά τους και έβγαλε αυτή την τρομακτική φωνή. Τότε πείστηκα».

Πώς είναι όμως οι νεράιδες; Ο κ. Πάλμος μας λέει: «Κατ'; αρχάς, δεν έχουν φτερά. Είναι γυναίκες αλλά καταλαβαίνεις πως είναι νεράιδες γιατί είναι πολύ ζωντανές και κινούνται πάρα πολύ γρήγορα. Τις έχουν δει πάρα πολλοί άνθρωποι. Ολα αυτά τα έχει γράψει και ο Δημόκριτος και μάλιστα δίνει και τα ονόματα της κάθε οντότητας. Οποιος θέλει τα πιστεύει»


Η μοναχή

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ, έλαβε χώρα σε ένα μοναστήρι το οποίο βρίσκεται στην Βόρεια Ελλάδα. Σε αυτό το μοναστήρι ζούσαν περίπου πενήντα μοναχές μαζί με την ηγουμένη. Η ζωή τους κυλούσε με τους ίδιους ρυθμούς κι έκαναν σχεδόν κάθε μέρα τις ίδιες δουλειές.

Μια μέρα σαν όλες τις άλλες είχαν καθίσει όλες οι μοναχές να φάνε και ξεκίνησε μια συζήτηση άγνωστου περιεχομένου. Πάνω στην κουβέντα όμως ξέσπασε μια έντονη λογομαχία ανάμεσα στην ηγουμένη και σε μια μοναχή. Οι τόνοι όμως ανέβηκαν πολύ και άρχισε η μία να βλαστημάει την άλλη. Τότε η μοναχή σηκώθηκε, άρπαξε ένα μαχαίρι και πάνω στα νεύρα της το κάρφωσε πάνω σε μια εικόνα της Παναγίας. Μετά από αυτό ο καβγάς σταμάτησε.

Τα χρόνια πέρασαν. Κι αν όχι όλες, οι περισσότερες μοναχές πέθαναν. Το περίεργο σε όλη την ιστορία είναι ότι η μοναχή που κάρφωσε το μαχαίρι στην εικόνα έχει κι αυτή πεθάνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αλλά το χέρι της που έμπηξε το μαχαίρι στην εικόνα ακόμα δεν έχει λιώσει.

Τα άγρια σκυλιά που βγαίνουν από το μνημείο των πεσόντων  


Ανηφορίζοντας τον κεντρικό δρόμο που οδηγεί από την Ιτέα και την Αμφισσα προς τους Δελφούς και την Αράχοβα βρίσκεται μνημείο πεσόντων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μία ελληνική σημαία ζωγραφισμένη πάνω στα βράχια και μία επιτύμβια στήλη μαρτυρούν πως στο συγκεκριμένο σημείο τα γερμανικά στρατεύματα εκτέλεσαν δεκαοκτώ Ελληνες αντιστασιακούς.

Σύμφωνα με τον ερευνητή Γιώργο Πάλμο, αρκετοί οδηγοί έχουν καταγγείλει πως έχουν δει διάφορα περίεργα φαινόμενα, με πιο ακραίο αυτό των άγριων σκυλιών που εμφανίζονται νύχτα από τη μεριά του μνημείου και γαβγίζουν προς τα αυτοκίνητα που διασχίζουν τον δρόμο.

«Πρόκειται για φαντάσματα που με τη μορφή σκυλιών -σε κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις- έχουν βγει εξαγριωμένα ακόμη και στη μέση του δρόμου. Ορισμένοι έχουν δει στο συγκεκριμένο σημείο και φωτεινές οντότητες» μας λέει ο ίδιος.


Είτε είναι αποκύημα της φαντασίας μας, είτε υπάρχουν πραγματικά. δεν παύουν να είναι πηγή αινιγμάτων για τoν καθένα μας…